De polder bezit een rijke cultuur en een rijke historie. Het is een gebied met verschillende eigendommen, verhalen en perspectieven. Al deze kleinschalige elementen zijn voor ons aanleiding geweest voor het ontwikkelen van een 'boerenstedenbouw' die voortborduurt op de continue veranderingen en kleinschalige ontwikkelingen van het landschap. Niets is zo mooi als de Polder. Vanuit de lucht is het als een schilderij van Mondriaan in groenen. Behalve mooi is het een geweldig intelligent systeem van sloten, gemalen, kanalen, erven, hekken en windsingels. De Polder is een extreem landschap met een artificiële, strakke schoonheid. Dit landschap is onlosmakelijk verbonden met de boer, die je een waakhond van het open gebied zou kunnen noemen. Het gaat slecht met die polder. Subsidies, milieuwetgeving, schaalvergroting en globalisering verminderen de economische levensvatbaarheid van het boerenbestaan. De boer verdwijnt langzaam maar zeker en dreigt in zijn val zijn cultuurhistorische landschap, de polder, mee te slepen. Daarom stelden we onszelf de volgende vragen: Kan woningbouw bijdragen aan de revitalisering van de agrarische economie als de woningopbrengsten ten goede komen aan boer en landschap? Wat is er naast wonen nog meer noodzakelijk om het platteland ook op sociaal en cultureel vlak aantrekkelijk te maken? Die we vervolgens beantwoorden in dit project. Om te beginnen wordt de 'Boeren BV' opgericht. Die is bedoeld om de vraag van nieuwe bewoners en het aanbod van initiatieven van de boeren op elkaar af te stemmen. De boer geeft aan welke onmaaibare, drassige of reststukken beschikbaar zijn voor bewoning. Er wordt vervolgens een nieuwe structuur gecreëerd die zich invoegt in het huidige patroon van wegen, paden, dijken en waterlopen. Het platteland wordt diverser en levendiger door deze geruisloze stedebouw.
Het ontwerp van de woningen in de polder is geïnspireerd op de karakteristieken van het landelijk leven en boerenslimheid zoals gebruik, gemak, functionaliteit, duurzaamheid, eenvoud, goedkoop, snelle bouwtijd en zelfbouw. Door voor deze nieuwe woonvorm uit te gaan van de technieken van agrarische schuren ontstaat een vertaling van schuur naar woonschuur. Gebaseerd op de systematiek van stalen spanten voor het skelet, sandwich elementen voor dak en gevel en de zwarte golfplaten als wind- en regenkering. Zó ontstaat een architectuur die past in dit landschap.
Wonen volgens boereneenvoud heeft duidelijke architectonische uitgangspunten. Grote openingen, geen onnodige details, lichtopeningen van translucente golfplaat, isolatie enkel waar die nodig is, een indeling los van de hoofdconstructie. Dit alles wortd aangevuld met afwijkende elementen, de 'specials', als zoals grote panoramaramen, schuifdeuren, draaideuren en grote dakluiken.
Boerenslimheid trekt mensen die volgens de nuchterheid van de polder leven.
Die polderwind door huis, blubberlaarzen en koeienvlaaien voor de deur, geluid van tractoren en de nukken van het weer kunnen waarderen en die genieten van Hollandse luchten en koeien voor het raam.
