Op het oorspronkelijke erf stond een vervallen boerderij met een eenvoudige hoofdvorm. Het boerderijtje was niet meer de moeite waard om te restaureren en de toekomstige bewoners wilden graag een eigentijdse woning passend op die plek, gebruik makend van de prachtige landelijke omgeving. Als basis voor het ontwerp hebben we de constructieve driedeling in de plattegrond van een hallenboerderij gekozen. Door eenderde deel weg te laten en hier het ontwerp te voorzien van glas is het archetype aangepast aan deze tijd: zowel boven als beneden is het uitzicht naar buiten gewaarborgd en ervaar je de omgeving optimaal. De opzet van de plattegrond is eenvoudig: over de volle lengte van de woning bevindt zich op de begane grond het woongedeelte; zitten, koken en eten, aan de westkant van de woning. Aan de oostkant bevinden zich vier meer gesloten ruimtes.
Op de verdieping bevinden zich ter plaatse van de beide kopgevels vier compacte slaapkamers en op de ‘overloop’ wc, douche, trap, kasten en wastafels vrij in de ruimte. Verkeersruimte wordt zo dubbel benut. Een vrijstaand bad is in de hoofdslaapkamer geplaatst. De ‘natte’ ruimtes bevinden zich in een blok dat van beneden naar boven doorloopt, de kern van het woonhuis. De douche is voorzien van daglicht middels een ‘daklicht’. De grote ramen in de kopgevels zijn een knipoog naar vroegere baanderdeuren. De betonvloeren lopen tegen het glas.
In de constructie boven het terras is een voorziening opgenomen om later nog een eventueel benodigde buitenzonwering te bevestigen. Tot die tijd kan het surplus aan warmte middels binnenwering en aardkoeling worden gecompenseerd. Een warmtepomp zorgt voor koeling in de zomer en (bij) verwarming in de winter. De gehele woning is voorzien van vloerverwarming. De grote glasvlakken op de kopgevels geven strijklicht over de vloer. Wanneer je ’s ochtends wakker wordt ervaar je onmiddellijk het prachtige landschap.
Er is gekozen voor de toepassing van streekeigen materiaalgebruik: de pannen van het oude huisje zijn hergebruikt, ter plaatse van de kopgevels zijn de (handvorm) bakstenen ‘vol en zat’ gemetseld zonder voegwerk. De metselaars mochten alleen met de troffel de baarden weghalen. De kozijnen zijn wit geschilderd, en er is western red cedar toegepast op de zijgevels. De topgevels zijn afgewerkt met een zinken afdeklijst verwijzend naar witte windveren.
