Een kwetsbaar gebied is het, Oud-Empel. Wat je er bouwt is makkelijk te veel. Daarom verrichtten de architecten eerst uitvoerig onderzoek naar de plek, de geschiedenis en de omgeving. Op oude kaarten ontdekten ze een verdwenen weg, de Achterstraat, die nu onder de naam Achterpad een tweede leven krijgt en toegang biedt tot de achterste woning.
De vier woningen zijn gebouwd uit eerlijke materialen als hout, baksteen, zink en natuursteen. Maar Hilberink Bosch wilde geen kopieën maken van oude boerenwoningen. "Het moest geen openluchtmuseum worden. We willen rekening houden met de omgeving maar wel eigentijds blijven", zegt Geert Bosch.
Gekozen is voor een hoofdgebouw (boerenwoning) aan de dijk en drie schuurwoningen. Het hoofdgebouw is een speelse knipoog naar de traditie. Het meest opvallend zijn de twee forse, gemetselde schoorstenen die de kopgevels bekronen. Het metselwerk van dit pand verschilt van dat van de andere woningen. Dieprode, extra lange bakstenen (dertig centimeter) geven het een heel eigen karakter. Heel bijzonder is het dak. Waar vroeger onder aan het rieten dak doorgaans dakpannen lagen, koos Bosch voor een combinatie van dakpannen (boven) en zink (onderaan). Zink is een oud materiaal, dat hij graag toepast in zijn ontwerpen. Het levert in Oud-Empel een vervreemdend maar tegelijk vertrouwd beeld op. Zink wordt normaal niet gebruikt als dakbedekking voor schuine daken, maar toch voegt het zich goed in de landelijke omgeving.
De houten constructies volgen de traditie van oude boerderijen en zijn binnen goed zichtbaar. Soms steekt een stuk van de constructie eigenwijs naar buiten, waar de gevel iets terugwijkt. De architecten hebben bij de schuurwoningen gekozen voor strakke schuine daken met dakramen, maar zonder dakkapellen om het beeld van de boerenschuur niet te verstoren. Door de toepassing van deze uitgangspunten zijn allerlei verborgen hoekjes en interessante doorkijkjes ontstaan. "Niet vantevoren bedacht", bekent Geert Bosch, maar wel in dank aanvaard, omdat ze de gebouwen alleen maar spannender maken. Het is dit spelen met vormen en heden en verleden, dat het boerenerf in Empel zijn bijzondere charme geeft.
Met dit plan hoopt Hilberink Bosch tevens het debat op gang te brengen over het bouwen op dit soort gevoelige plekken. De architecten menen dat te vaak voor de hand liggende oplossingen gekozen worden, zonder rekening te houden met de geschiedenis en bijzondere kenmerken van een plek.
(Artikel Brabants Dagblad, 3-5-2007)
