Het ontwerp voor een bedrijfsloods is een opdracht waar zelden een architect aan te pas komt.
In dit geval werd K2 gevraagd een ontwerp te maken, nadat een eerdere bouwaanvraag weliswaar goedgekeurd was door de gemeente, maar de Provincie de benodigde goedkeuring voor een bestemmingsplanwijziging van het bouwterrein onthield. In de praktijk blijkt dat gemeenten soepeler met bestemmingplannen omspringen dan de Provincie graag zou zien. De Provincie wierp zich dan ook op als hoeder van het landelijk gebied en probeerde 'verstening' te voorkomen. Nadat alternatieven als bedrijfsverplaatsing economisch niet haalbaar bleken, adviseerde de Provincie de opdrachtgever om een ander plan te laten maken waarbij de kwaliteit van het landschap een sturende factor was. In de aanpak van het project hebben we geprobeerd om een soort cultuuromslag teweeg te brengen bij de verschillende partijen die plannen beoordelen, waarbij onze ambitie om architectuur te maken als katalysator heeft gediend. We zijn eerst met de betrokken ambtenaren van de Provincie en de voorzitter van de Gemeentelijke Welstandcommissie op excursie naar het gebied gegaan, om hen in plaats van reacties op een plan juist visies en specifieke informatie te ontlokken.
Daarna is voorafgaand aan het ontwerp voor de loods een studie gedaan naar lokale bebouwingstypologie en naar de invloed van bebouwing op de landschapskarakteristiek ter plekke. Een van de bezwaren van de provincie was de grootte van de loods. Omdat de maat van het gebouw (60 x 30 = 1800 m2) geen historisch vergelijk kent, hebben we gerefereerd aan een wel in het gebied voorkomende uitbreidingstypologie: het naast en aan elkaar plaatsen van identieke volumes. De uitwerking van het project is een oefening in bescheidenheid. Onze aandacht is bij het materialiseren en detailleren uitgegaan naar een krachtige abstractie van de vorm, binnen het gegeven dat we met ‘gangbare’ materialen (geprofileerde staalplaat, eternit golfplaat) en een helderheid in systematiek (ook in het uitvoeren) werken. De kleur, het formaat van de schuifdeuren en de manier waarop het daglicht binnenvalt zijn onopvallend opvallend. Een en ander om te laten zien dat architectuur niet alleen bereikbaar is in hele bijzondere situaties, maar ook in de gewone projecten die uiteindelijk door de grote hoeveelheid ervan toch heel beeldbepalend zijn.
Bij nader inzien vonden alle partijen dat de loods ook best nog wat groter had gekund... .
Piet Vollaard in het Jaarboek Architectuur in Nederland 2003-2004 over de Dinxperlo(ods):
‘Met hun ontwerp voor de landbouwschuur laat K2 zien dat het mogelijk is om met autonome architectonische middelen, betekenisvolle architectuur te realiseren die zich verhoudt tot de plaatselijke context. Vanuit een zelfbewuste, hedendaagse architectuur conformeert dit project zich aan de lokale context, zonder terug te vallen op het wezenloos kopiëren van lokale typologieën en bouwmethoden, zonder de gemakkelijke weg van het historiserende beeld.’
