De verbouwing betreft een woonhuis in Westeremden, de kern van het ontwerp is een aantal inpandige aanpassingen en het toevoegen van een nieuw te bouwen element: de pergola.Het pand wordt verbouwd zodat er een vergroting van de keuken ontstaat. De keuken krijgt een uitbreiding de tuin in, waarmee zij ruimtelijk sterker wordt verbonden met de tuin. Door de open manier van detailleren ontstaat een sterke visuele relatie tussen de keuken en de tuin. Onderdeel van het ontwerp zijn twee overdekte buitenruimtes die de overgang vormen tussen het bestaande gebouw en de tuin. De eerste buitenruimte vormt de overgang van slaapkamer naar de tuin via de ‘porch swing’, de tweede is de overdekte buitenplaats, van waaruit men de gehele tuin kan overzien.
De Oude Boor is een smal, rustig straatje en is onderdeel van de historische kern en het beschermde dorpsgezicht van Westeremden. De huizen in dit straatje manifesteren zich voornamelijk als vrijstaande panden van 1 laag hoog met kap op hun kavel. De meeste huizen staan overhoeks op de kavel, waardoor het perspectief van dit straatje voornamelijk wordt bepaald door de voor- en zijgevels van de huizen. Ook het groen van de voortuinen en de hagen zijn karakteristiek voor het groene beeld van de Oude Boor. Het zijaanzicht (West) van het pand Oude Boor 1 is onderdeel van het silhouet van dit straatje vanuit westelijk perspectief.
Het pand aan de Oude Boor 1 is een karakteristiek historisch terphuisje dat met zijn voorgevel dicht aan de straat grenst. Het huis bestaat eigenlijk uit twee bouwvolumes, die parallel aan elkaar grenzen met een open tussenruimte van 1 meter. De twee bouwvolumes zijn 1 laag hoog met kap, waarvan het voorste pand een langskap heeft met wolfseind, met de nokrichting parallel aan de straat en met een gootlijn van 3 meter hoog; het achterste pand heeft ook een langskap, een zadeldak,met een gootlijn van 2 meter hoog.
Voor de nieuwe ingreep van het gebouw wordt gekozen voor een ontwerpbenadering waarmee duidelijk wordt waar oud ophoudt en nieuw begint.
Door de polaire benadering van oud en nieuw wordt het contrast gecultiveerd en de waardevolle onderdelen van het bestaande op haast archeologische wijze tentoongesteld. De pergola is een alomvattend element, die ruimte biedt aan de serre, de ‘porch swing’ en de overdekte buitenplaats. Een pergola is in conceptuele betekenis een element, dat bij de tuin hoort. De pergola staat in feite in de tuin en vormt de ruimtelijke en visuele overgang van het huis naar de tuin. In ruimtelijke beleving en ook in functionele zin is de pergola onderdeel van de tuin. De nieuwe aanbouw hoort bij het tuinontwerp en contrasteert met het bestaande bouwvolume. In materialisering en detaillering wordt vormgegeven aan deze opbouw in compositie: de houten constructie van de pergola in contrast met het bakstenen huis. Het bestaande hoofdvolume blijft op deze wijze leesbaar en herkenbaar als vrijstaande woning.
Fotograaf: Christiaan de Bruijne
