De stolpboerderij lag er grauw en rommelig bij. Maar toen Paul Alberts omhoog keek tot in de nok realiseerde hij zich pas wat hij met deze ruimte kon doen. Het interieur van de boerderij werd drastisch verbouwd tot bedrijfswoning; beneden vooral kantoor, boven een riante woonruimte met een kapiteinsdek in de nok. Het uitgangspunt voor de verbouwing was: houd het simpel zonder tierelantijnen en toon respect voor het oorspronkelijke karakter. In dit voormalige melkveebedrijf is nu een reclamebureau met vijf man personeel gevestigd. In de immense ruimte erboven woont het gezin. Het klassieke vierkant kreeg er twee woonlagen bij. Door gebruik van hout en glas werd de bestaande open structuur in ere behouden. De plekken langs de muren waar jongvee en melkkoeien stonden zijn goed herkenbaar doordat ze iets hoger liggen. Vanuit het kantoor betreed je via een open doorgang het iets hoger gelegen woonhuis, waar het personeel een ruime keuken met zitruimte heeft. Dit vroegere woonhuis behield zijn karakteristieke houten vloer en de uit rabatdelen opgebouwde wanden. Aan de achterzijde, waar vroeger de boer de schuur binnen reed, ontwierp men een glazen pui met toegangsdeur. Bij de ruime woonkamer met open keuken valt het meeste licht binnen door een enorme in het dak aangebrachte glazen schuifpui. Een open trap leidt naar de hoogste verdieping in de nok van de boerderij. Vandaar heb je een vrij uitzicht naar beneden. Het omringende touwwerk roept associaties op met een schip.
