Waartoe toeval kan leiden blijkt op een voormalige melkveebedrijf. Door de kostbare verwijdering van de asbestdaken zou het slopen van de stallen veel geld gaan kosten. Bovendien mochten de nieuwe eigenaars er van de gemeente niets voor in de plaats bouwen. Ze maakten van de nood een deugd; de ligboxenstal vormden ze om tot een markant zomerhuis, de varkensstal tot een enorm overdekt terras. De verbouwing van de ligboxenstal duurde een jaar. De lange gevels ondergingen de ingrijpendste veranderingen. Vanaf de weg valt de langgerekte tot de grond reikende glaspui op. Deze is 3m achter de oorspronkelijke stalmuren gebouwd.Het asbest dak steekt hierdoor ruim over. Hieronder loopt een pad dat grenst aan een ruime vijver. Een blikvanger is de vroegere varkensschuur waar je dwars doorheen kunt kijken. Ontdaan van alle muren resteren slechts het dak en de dragende balken en staanders. Dit kolossale overdekte terras doet denken aan een markthal. De bewoners gebruiken het overigens weinig om er te zitten; ze zien het terras meer als een fraai relikwie. De oude pinkenstal (stal voor jong rundvee) is niet alleen garage maar ook atelier. Behalve de badkamer vind je hier geen gesloten ruimtes. De kap werd gesoleerd en betimmerd met beukentriplex. Twee 2.30m hoge woonblokken bieden intimiteit en doorbreken de openheid. Het ene blok is het keukenblok de ander dient als slaapruimte. Voor de hoofdverwarming liggen in een nieuwe betonnen vloer leidingen met een totale lengte van een kilometer. Voor extra lichtinval zorgen gelaagde glasplaten over 30m2 in het dak.
